Gri Kentlerin Şiir Tonu

Kentleri inşa ederken şairin kullandığı dil yapısı hayli devingen. Dizelere bakıldığında şairin kaleminin, tabiata tutulmuş̧ bir aynayken yeri geldiğinde birbiriyle ilintili birçok figürü okur belleğine kaydeden bir kamera işlevine büründüğü görülüyor. Özellikle “kedi, mevsim, sepya, veda, tanrı, sevgili, zangoç, madalyon, zaman, çocukluk, yarasa, kuyu, kokulu silgi vb.” gibi sözcüklerin büründüğü ilintiler dikkat çekici. “GÖZCE” şiirinde: “Ey sevgili ey Gözce bilseydin eğer
 Söze ne hacet Şiirlere türkülere 
 Destanlara masallara
 Gözce bilseydin eğer”