Sokak Risaleleri

(Seçilmiş Şiirler) FARUK ŠEHIĆ, SAVAŞIN YARALI BELLEĞİNİ KELİMELERLE İYİLEŞTİREN BİR ŞAİR. BOSNA'NIN KARANLIK GÜNLERINDE AÇIK BIR YARADAN KAN GİBİ FIŞKIRAN ŞİİRLERİ, HEM KENDİ TRAVMASINI HEM DE TOPLUMUN KOLEKTİF ACISINI DERİN BİR LİRİZM VE SERT BİR GERÇEKLİKLE YANSITIYOR. ONUN DİZELERİNDE DRİNA'NIN SULARI ANITA DÖNÜŞÜYOR.EVLER ÖLÜMLE PAYLAŞILIR, SESSİZLİK ÇIĞLIK OLUYOR. SEHIÇ, YIKINTILAR ARASINDAN İNSANLIĞA DAİR BİR SES YÜKSELTİYOR; KIRILGANLIĞIMIZI, DİRENCİMİZİ VE UNUTMAMAMIZ GEREKENLERİ HATIRLATAN BİR SES. BU SEÇKİ, ONUN ŞİİR EVRENİNE AÇILAN BİR KAPI; OKURU SARSAN, DÜŞÜNDÜREN VE İYİLEŞTİREN BİR YOLCULUĞA DAVET EDIYOR. meyhane muhabbetlerinde sanki sona ermemiştir savaş Sırplar Müslümanlar ve Hırvatlar hakkında konuşurken bira şişeleriyle çizilir sınırlar, konu kimin masum kimin suçlu olduğuna gelince “hakikat”, yüz kere doğrulanıp, mikroskobik bir ölçekte saptanır çünkü alyuvarların ürünüdür destansı anlatılar. Beni yok eden, biçimsizleştiren her şeye rağmen senin çelişkili barışına yanaşıyorum Saraybosna, ki bana hiçbir şey vermedin şiirden başka.