Gül Diktim Ateşe

yırttım fermanı, han benim, kervan da bir elimde kundağım, diğerinde biten ömrüm çiçeklenen toprağım cebimde mevsimler avuçlarımda dünya kuşandığım zırh, sığındığım dua savaşım barışım sancağım aşkın, suyun, ötesi, özgürlüğün sesiydiler gözlerime yığdım cümlenin acısını mendilim oldu karanlıkta ışığım, lal'ken dilim oldular…