Zarf Zihin

Ayça Erdura, "Zarfzihin"i şu dizelerle uğurluyor: "Zihnimin külleriyle uğraşım/ Sıyrıldım tozdan/ Sohbet ettim/ Beni sen ettim sanki." En yalına varma arayışı, yalnızca şiire değil, insanın benindeki sen'e varma ve oradan da tekliğe varma arayışı olmalı. Şiir de bu yoldaki benlik duraklarından biri. Yaza yaza kaza kaza benliği azaltma, şiiri çoğaltma uğraşı. Erdura, tane tane topluyor, yana yana söylüyor ve şiirin kapısında sabırla çilesini dolduruyor. Şiiri şiir, insanı insan, beni sen yapan çilenin. Çile ancak şiirle doldurulur. Bizi de "Zarfzihin"de bir dolu dolu dolu şiir bekliyor.