Yüreğin Kabarmış

Gel Defne fal bak bana, yüreğim kabarmış mı söyle. Defne babasının yerde boylu boyunca uzanmış gövdesinin yanında geçmişiyle, ailesiyle, kendisiyle baş başa kalır. Tırnaklarını annesinin etine geçirmiş, gözleri babasının hâlâ inip kalkan göğsündedir. Zamanın içinde devinen hastane koridorları, çocukluk anılarına açılan birer geçide dönüşür. İhmallerin, suskunlukların ve görmezden gelişlerin arasında büyüyen bir çocuğun, yetişkin bir kadının kalbinde taşıdığı yükler bir bir ortaya dökülür. Yüreğin Kabarmış, keskin gözlemlerle örülmüş, dokunaklı ve cesur bir ilk roman. Nazlı Doğan Özsöz, bir kadının yalnızlığını, annesiyle çatışmalı ilişkisini, babasıyla hesaplaşmasını, çocukluk travmalarını ve yeniden ayağa kalkma çabasını içten ve etkileyici bir dille anlatıyor.