Uğultulu Tepeler

Uğultulu Tepeler 1847 yılında yayınlandığında, dönemin edebiyat eleştirmenlerinin çoğu, romanın derin bir hayal gücünün ürünü olduğunu kabul etti. Ayrıca roman sağlam bir kurguya dayanıyordu. Fakat bazı eleştirmenler öykünün itici, karakterlerin ise uygunsuz olduğunu öne sürdüler. Bunun nedeni, hiç kuşkusuz, XIX. yüzyılın ikinci yarısında Ingiltere'de yaşanan "Victoria Dönemi"nin, bütün görkemi ve bastırılmış insani duygularıyla Uğultulu Tepeler'in sayfalarına yansımış olmasıydı. Uğultulu Tepeler, yazıldığı dönemin gerçek duygusal ortamını ölümsüzleştirmesinin yanı sıra, içerdiği karakterler ve onların psikolojik derinlikleri bakımından, çağlar ötesi bir klasiktir. Otuz yaşında hayata veda eden Emily Bronté, bu ilk ve son romanıyla, çevresel etkenlerin ve hayat şartlarının insanların kişilik ve davranışları üzerinde yarattığı etkiyi anlatarak eserine evrensel bir değer kazandırmıştır. Ugultulu Tepeler her yaş grubundan okura, çok farklı insan deneyim ve duyarlıklarına hitap edebilmesi ve tekrar tekrar okuma isteği uyandırmasıyla da tanınmıştır.