Suskun Tablo

Elimde kalemin vardı Kâğıdın üzerinde konakladı Kelimeler davete açıktı Mısralar bir araya toplandı O vakit şiirler ağırlandı Salladım boş kalan elimi Kitap oldu uğurlandı Okuyan buldu mu kalemimi? Yazabilen kimse olmadı Sevgili kalbine ismimi