Sonsuzluğun Mavi Çiçeği

Ben sık sık iyileşirim Çiçekler soğurur yaşam sularını benim kanımdan Çiçek vebası oluruz birlikte, bulaşıcı bir güzellikle Dokunduğu yerde bir şarkı bırakır karçiçekleri Çiçek vebası olan herkes bilir bu ezgiyi Kurtuluş yoktur, kasıklarınızda güller çatırdar Her tomurcuk kutsal bir yıkım olarak Büyüdüğü gövdeye kan tükürür ay kırmızı Sessiz büyücülerdir orada sarmaşıklar Ben sık sık iyileşirim Çünkü beni boğan sarmaşığı evlat edindim