Sade Suflör

Ne yaşasam arşe, kül ve sedef manevra O şapkasından çağıldayan kızla ceviz arasında Titreşen öç, o kırışıklarına hayran ikindi Çisentiyi cinayetim biliyor bütün kasaba O selamı balıkları şımartan söğüt, ne varsa Simsiyah bir ıslığa kalıyor leylak nöbeti Ne kadarsa kıvrılmış paça, yırtık akşam Tam o cüssede tanrı ve gülüyor bu tıknaz oyuna Kan gibi pıhtılaşan zekâsından O cılk sabrın yamaçlarına yuvarladığı çığla.