Pamuk Çuvalı

“Elimden gelen buydu: Bir çift söz etmemeyi içimden gelerek yapmak, nar koklamak, üstüme kokular sürmek, kanatmamak, olanın en güzel olduğuna şükürler etmek…” Şirin kutumun içine sakladığım defterime yazmıştım bunu. Sonra şirin bir yere sakladığım kutumu bulamadığımda bu cümle gelmişti aklıma. Aradığım kutu muydu, sakladığım yer miydi, kutudaki deftere yazdıklarım mıydı? Korkarım ki ben hepsini arıyordum. Yine korkarım ki hepsi birbiriyle iç içeydi ve birini bulamazsam hiçbirini bulamıyordum. Nar misali, birini bulursam da hepsini buluyordum.