Mana Pınarından Damlalar

Bilimsiz gidilen her yolun sonu karanlıktır. İnanç ve düşüncelere ışık tutan bilimdir. Bir düşünce veya fikir evrenselleşmişse, Müslümanlığın da ortak malıdır. Bir düşünce doğru olarak ortaya çıkmışsa, hangi inançtan, hangi milletten veya hangi kişiden olursa olsun tüm insanlığın ortak malıdır. Bilimi dışlayarak inançlar yaşanırsa mutlaka eksik ifa edilmiş olur. İslam, doğal ve uyulması kolay bir inançlar yumağıdır. Bu inançta din adamlığı, bazılarının üstünlüğü, emir veren emir alanlar, makam ve mevki sahipliği yoktur. Dini inançları, kim olursa olsun, bu konularda özgürdür. İstediği neyse neye inanıyorsa ona göre yaşar. Bu konuda hiç kimseye müdahale etmeye veya karışmaya da hakkı yoktur. Zaten dinci kesimlerin de dinin inançların bir nevi sigortası olan laik sisteme bundan dolayı karşı olduklarına dikkat çekilmektedir. Dünya ülkelerine ve Müslüman geçinen toplumların ekonomik yaşamlarına bakıldığında, dincilik artarken gerçeklikten uzaklaştırılmış inançlar da arttıkça açlıkla beraber yoksulluğun arttığı görülmektedir. Açlık, sefalet ve yoksulluk arttığında, burada gerçek din değil, dincilik artmıştır. İşte toplumu uydurulmuş ve atalar dininden gerçek inançlara yönlendirmek gerekir. Kendini din adamı, molla, şeyh gibi üstün gören din taciri, sömürü erbabı, mafya benzeri inanç sahteciliğinden insanların kurtarılması gerekmektedir. Bu devam ettiği sürece, Müslüman toplumlar hiçbir zaman refaha erişemeyecektir.