Kovala Korkularını ve Korkunu da Korkudan

Mascha Kaléko, vatansızlığının sancısı ömrü boyunca yakasını, yüreğini, yaşamını bırakmamış bir şairdir. Sürgünde geçen yılları, hep Berlin'i özleyişi şiirlerinin özünü oluşturur. Nazilerin ülkeyi yangın yerine çevirmesi, insan avını hep sürdürmeleri... pek çok şairi, yazarı ülkesini terk etmek zorunda bırakmıştır onun gibi. Mascha “ülke sancısı” derken ne çok şey imler! O, vatanına yabancı biri gibidir Amerika'da yaşarken. Vatanı “yok” olmuş bir şairdir çünkü. Önce oğlunu, sonra eşini kaybeder ve susar. Yok, susmaz, şiirlerine ağdırır acısını. Ne çok “sancı”yla ömrünü tamamlamış bir şairin ilk kez dilimize Hayriye Yerlikaya-Manzel tarafından, çok başarılı bir biçimde kazandırılan şiirleri, nasıl sarsıcı nasıl yalın, içten ve günlük yaşamın aynası olmuş Kovala korkularını ve korkularını da korkudan! En güzel şiirim mi? Yazmadım onu. En derin derinliklerden çıkmıştır. Sustum onu.