Kirpik ve Roma

Posof'a geldim, seni orada göremedim ama Rengârenk bir bahçe, ışıl ışıl bir kelime Sen olmayınca, hiçbir sevincin kirpiği yok Tanrıya bile inanmazdım seni yaratmasa! Urama, gökte başlayıp gökte biten bir yayla Vebaya yakalanmış bir insan gibi üşüyorum Yattım en acı uykulara, ölümü özlüyorum Zalim zindanlardan çıktım, sana koşuyorum!