Kervankıran

Şimdi yollar uzadıkça ağlar Mevsimlerin saçları darmadağınık Bir gün patikaya vurur hislerin Yalnızlığında büyüyen ses olayım Kavgamızda tesadüfler kesişir O sonsuz bakışlarında masmavi Bilirsin göz mekânsız sever Ben her zaman sen olayım