Hesten Şermok

Di heyamekî de şaristaniya me gihabû gerstêrên asîmanan ne kesî dikarîbû me bibîne ne jî kesî dikarîbû me bipelîne tu kurê bavan nedigihane toza hespên me me bê pêjinî di agir û birûskê de tirsandibû di wê kişwera samanî de çi tiştê ku me dixwest bi dest me ve hatiye tanî bi stêrkan ji me avis bûne me ha ji bayê felekê nebû wiha reng jiyana me bû.