Gün Ertesi

hatırlıyorum uzun uzadıya intiharlardan konuştuk Nilgün'den, Kaan'dan, Virginia'dan söz dönüp dolaşıp şiire geliyordu aranan eski bir kaçak geçiyor yanımızdan bir ara saatimin olmadığından söz açtın bir ara kaç otobüs geçmişti çıkılamayan yolculuk üstünden becerememiştim gitmeyi, evet, haklıydın – bir gün yazgımı sevmekten başka çaremin olmadığını fark ettim- dediğimde kahkahanın dökülen bir yanı vardı sesinde