Gönül Memleketi Şiir Şehri

kimine şu âlem zevki sefâdır kimine de sorsan cevri cefâdır mihneti eziyor birçok defâdır hayâlen yaşamış serab gibiyim içim paramparça aksın gözyaşım yüreğim tükendi çâresiz başım öyle yorgunum ki sanki yüz yaşım yönünü şaşırmış mihrab gibiyim gün yüzü görmedim suçum ne dünya boynuma asmışsın meçhul bir künye tâkatım kalmadı çöküyor bünye zelzele geçirmiş harab gibiyim