Göç

otuzumun kırık basamaklarında

kalbime basa basa çıkılmış bir yol gibi...

aynı ezginin kırgın duraklarında beklemek gibi...

boş olduğunu bile bile

ağzındaki yükü bırakmayan karga misali.

göç, kalanın gitmek bilmeyen yarasıydı.

geçmeyince anladım.