Garip

“Bugünkü dünyayı dolduran insanlar, yaşamak hakkını mütemadi bir didişmenin sonunda buluyorlar. Her şey gibi şiir de onların hakkıdır, onların zevkine hitap edecektir.” Yıkılan ve yeniden kurulan bir dünyada yeni insanın, yeni meselelerini, yeni zevkini yeni aletlerle anlatma çabasının ürünü Garip. İşte onlardan biri: “Hiçbir şeyden çekmedi dünyada / Nasırdan çektiği kadar; Hatta çirkin yaratıldığından bile / O kadar müteessir değildi; Kundurası vurmadığı zamanlarda / Anmazdı ama Allah'ın adını, Günahkâr da sayılmazdı. / Yazık oldu Süleyman Efendi'ye!” Ve bir diğeri: Beni bu güzel havalar mahvetti. / Böyle havada istifa ettim Evkaftaki memuriyetimden. / Tütüne böyle havada alıştım, Böyle havada âşık oldum;/ Eve ekmekle tuz götürmeyi Böyle havalarda unuttum; / Şiir yazma hastalığım Hep böyle havalarda nüksetti; / Beni bu güzel havalar mahvetti. Ve hakikatin eşiğindeki insanın hissiyatını ifade hususunda dilin kifayetsiz kalışı: … Bir yer var, biliyorum; / Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; /Anlatamıyorum.