Ester

Şehrin kıyısına vurmuştu suskunluğumuz bizi Baltık mimarisi bir kafede sen ve ben Yasa dışı sevmeye yorgun ayaklarımız dinlenirken Masada ilk ikram ellerimizdi. Masanın iki ucunda kavuşamadığı için karıncalanan parmak uçlarımız Şimdi nehrin kıyısındaki yaşlı hasta elma ağacına yaslan Ester! Adem ile Havva'nın cennetten kovuluş yasını tut Yaprak ve su hışırtısını dinle, al bir elma ısır Ne dünya cennet olacak ne de biz yılgınlık yiyenlerden