Efelenmen Sıradağlar

Efelenmen Sıradağlar Boşa efelenmen ey sıradağlar Birgün duman çöker başına senin. Dozer kepçe girer bozulur bağlar Hiç bakmazlar gözün yaşına senin. Zaman devir döndü değişti insan Argoya yöneldi evrildi lisan Şimdi perperişan bozuldu her yan Artık güven olmaz kışına senin. Hışır ışır ses çıkaran dalların Kıracaklar ayakların kolların Kervan geçmez olur bütün yolların Taş koyarlar bir gün taşına senin. O, temiz havanı kirleten olur Seni burçak burçak terleten olur Demirhan, işini zorlatan olur Böyle böbürlenmen boşuna senin.