Dolu Geldim Boş Gidiyorum

Bu kitaptaki şiirler; insan yaşamının karmaşıklığını, toplumsal adaletsizlikleri, manevi değerlere olan bağlılığı ve doğaya duyulan saygıyı ele alan geniş bir yelpazeye sahiptir. Selami Dünser, bir yandan hayatın acımasız gerçeklerini gözler önüne sererken, diğer yandan sevgi, barış, birlik ve ahiret bilinciyle daha iyi bir yaşamın mümkün olduğu söylüyor… Selami Dünser şiirinde hayat karşısında şaşkınlıkla, heyecanla direnen bir insanın izleri her zaman var. Yaşam kavgası, savaşlar, yıkımlar... Ümit ve ümitsizlik, inancın gerekliliği, tanrı ve doğa sevgisi. Hep kaybeden bir insanlık ama şiirle direnen, yıkıntılar arasından başını çıkaran bir çiçek gibi şiir de insan hayatımızda bize yol gösteriyor, rehber oluyor. 1996-2025 yılları arasında uzun bir süreye yayılan bir şiir serüveni. Şairimiz şiirin iyileştirici rolünü ihmal etmediği gibi tarihe not düşme gereğini de duyuyor. Şiirle tutulan uzun bir günlük. KAYBOLDUM Kayboldum yolumu arar dururum. Bir ümidim var belki bir gün bulurum. Yitirdiğim yeri bilmez aramaktan yorulurum. İçli içli of çeker belki bir nebze mutlu olurum. Hayatı sorgular yaşayanı bulamam. Maddiyat ararım elde tutan bulamam. Maneviyatta kendine yeteni bulamam. Ölümden sonra için döneni bulamam. Nice yazıp çizen var, varıp gelmiş gibi. Nice allayıp pullayan var, görüp bilmiş gibi. Nice kendini inandırmış var, yalanı görmez gibi. Nice yalancı var anlatır sanırsın gerçek gibi. Dinler var ettiler yol gösterici diye. Sevindim yol bulur da yol gösteririm diye Aradım gerçeği içlerinde bulurum diye Huzura erer de aklım kalmaz diye. Ne göreyim herkesler kaybolmuş ben gibi. Halimiz çırpındıkça batılan bataklık gibi. Hafiflerde uçuşan olur muyuz tüy gibi Göçer miyiz günahsız ilk günkü gibi.