Dilsiz Kaval

DİLSİZ KAVAL Değneğine dayanmış çobanım, durmaya çalışır ayakta, Kısık ve yaş dolu kara gözleri umutla bakar kızıl ufuğa. Sakın sessiz kalıp susma, çal sen ey dilsiz kavalım hadi, Mısraları ol güftelerinle, çobanımın yazılmamış destanına. Sırtında eski-püskü kepeneği, ayağında yırtık sandaleti, Sürüsünü gütmek, öksüz çobanımın hayattaki tek derdi. Sakın hor görme, küçümseme, çal ey dilsiz kavalım hadi,