Defterden

insanın kalbine işleyen saatlerdeyiz zamanın unutulduğu gecenin köründeyiz halimizi ancak gece kuşları anlar kalemden kan damladı damlayacak dökül düşümden düşümden gözlerim uykuya yatmayacak kapansın açılsın karanlık çökedursun aklımı yürüteyim kalemimin önünde müstesnâ mısralarla şiirden bakadursun ditmiklesem edebiyatı olur mu olur ağzını bıçak açmasın gecenin ve yalnız yüreğim gözü kapalı konuşur