Dayê Koban

Rojek ji rojan Bajarekî ber bi roj Ku roj jê diçû ava Di nava roniya rojê de Xaniyekî tenê li ser çiyayekî hebû ku bi baxê daran çar goşeyên wî hatibû girtin. Li wê malê jineke pîr dijiya. Û vê pîrejina porspî gelek sal di wî bajêrî de derbas kiribû û hemû xelkê bajêr ew jina delal a porspî nas dikir. Ji ber ku ew jina porspî gelek dilovan bû, jê re digotin, “Dayê Koban”. Jin û mêrên wî bajarî dema qala Dayê Kobanê dikirin, digotin, “Bi qasî ku tê bîra me ew jina porspî di vî bajarî de bi dilovanî dijî û navê wê jî her Dayê Koban e.”