Ben Bir Sokak Lambasıyım

“Ben bir sokak lambasıyım. Geceleri sokağın kalbini aydınlatır, gündüzleri sessizce olanı biteni dinlerim. Bir mahallenin doğuşuna, büyüyüşüne ve yıkılış tehdidine tanık oldum. Şimdi sana hem bir şarkının hem de bir direnişin hikâyesini fısıldıyorum.” Ela, sesindeki büyüyle şehri sarsarken, Mustafa kemanıyla sokakları savundu. Adam, yılların yükünü omuzlayarak geçmişin izlerini hatırlattı. Çocuklar, kadınlar, yaşlılar… Hepsi bir araya geldi. Çünkü mesele yalnızca evlerin yıkılması değil; bir mahallenin ruhunun silinmesiydi. Bu roman, bir konserin iş makinelerinin gürültüsünü susturduğu, bir lambanın ışığının umuda dönüştüğü, insanların birlikte var olma kararlılığını haykırdığı günlerin destanıdır.