Ağır Salkım

“Sensin hiçliğe simge ama sisin gezinir” “Alıştırır usulca yokluğuna varlığın” Fentli fincan fal açar: yasını bana yasla Ak dizdirdik yazını, al duvak öksüz mısra “Kan kurganı gelincik! gelinlikti sakızdan Yoncalıkta sagu yok, yel doğurduk biz sana” Gülüşü gülgillerden, ırım tozu böğürtlen Uykusunu alsın da, tüter, şakır birazdan Evecen, rezil temren… çıvmamış… ivmelenmiş Kefen demiş ketene, ne pis ağzı toprağın!